Somuncu Baba
1331 tarihinde Kayseri’nin Akçakaya köyünde doğmuştur. Hazreti Muhammed’in 24. kuşaktan torunudur. Çeşitli hocalardan ders aldıktan sonra irşat vazifesi için Bursa’ya gelip yerleşir ve geçimini de her gün çarşıya gelip, “somun var müminler, somun var!” diye ekmek satarak sağlar. Kerametlerinden habersiz olan halkın arasında, “Somuncu Baba” diye anılır. Günlerden bir gün, Yıldırım Bayezid’in damadı Emir Sultan, elindeki çömlekle birlikte Somuncu Baba’nın fırınına çıkagelir. Ekmeklerle birlikte çömlekteki yemeğin de pişirilmesini ister. Somuncu Baba, küreğin üzerine koyduğu çömleği fırına sürmeye çalışır ama nafile! O küçük çömlek fırına bir türlü girmez! Somuncu Baba, geride durup seyreden Emir Sultan’ın yüzüne bakar ve yüzünde beliren tatlı bir tebessümle konuşur:
“Anladım, bu işi ancak sen başarabilirsin.” Emir Sultan küreği alır ve kolayca içeri sürmeyi başarır ama fırının içinde ateş yoktur ve soğuktur. Soran gözlerle, tebessümle Somuncu Baba’ya bakar. Somuncu Baba yine aynı eda ile konuşur: “Bekle. Az sonra pişer!” Karşılıklı gösterilen kerametlerden sonra iki ulu kişi birbirlerini tanır, dost olurlar.
Niğbolu zaferinin anısına Bursa Ulu Camii’yi yaptıran Yıldırım Bayezid, açılışı damadının yapmasının uygun olacağını düşünür. Cuma günü, kalabalık cemaatin önünde seslenir:
-Ya Emir! Kapıları sen aç ve cemaate vaaz edip namaz kıldır. Şehirdeki en veli kişi olduğun için bu şeref sana aittir!
-Hayır Sultanım! Bu şerefi Şeyh Ebu Hamideddin-i Aksarayi hazretlerine vermelisiniz! O benden daha üstündür.
-Bu zat kim ola ki?
-Belki duymuşsunuzdur sultanım. Somuncu Baba derler bir ekmekçi koca vardır. Ulu Cami işçilerine de ekmek satmıştır. İşte bu zat odur!”
İçeri girmek için arkada bekleyen halkın arasında bulunan Somuncu Baba, bütün alçak gönüllülüğüyle cemaat arasından geçer, kürsüye çıkıp vaaz ve nasihatlerde bulunur. Fatiha Suresi’ni de yedi farklı şekilde yorumlar. Herkes Somuncu Baba’ya hayran olur ve elini öpmek için kapıların önünde bekleşen halk adeta bir yarışa girer. Rivayete göre Somuncu Baba Ulu Cami’nin her üç kapısından da aynı anda çıkar ve bir keramet sonucu herkesin dileğini yerine getirmesine vesile olur. Bu olaydan sonra sırrının ortaya çıkmasından fazlasıyla rahatsız olan Somuncu Baba, şöhretten ve fazla dilden dolaşmaktan kurtulmak için buradan ayrılmaya karar verir. Yıldırım Bayezid’in çeşitli makam, mevki ve arazi tekliflerini geri çevirerek ertesi sabah erkenden yanına taleplerini alarak Aksaray’a taşınır. Somuncu Baba’nın ekmeklerini sattığı yerin Sahaflar Çarşısı girişi olduğu ve yakın zamana kadar esnafın işe başlamadan önce burada dua ettiği söylenir. Somuncu Baba’nın evi ve fırınları halen Hisar bölgesinin güneyinde, Molla Fenari Mahallesi’ndedir ve ziyarete açıktır.
Seslendiren: Hilal DÖNMEZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder